PORTRET
De unanieme bewondering die we hem vandaag belijden, wordt niet overschat. De triomf van het beeld getuigt van een unieke en instinctieve fotografische stijl. Hier is het licht krachtig en de kleur levendig. Ellen von Unwerth weet fotografisch talent en humor te combineren, soms openlijk provocerend, het universum van fantasie en verlangens manipulerend, het beeld van de naïeve en sexy vrouw bagatelliserend. Net als bij de muziek van Beethoven speelt kracht met sensualiteit, in alle romantiek. Door een naakte vrouw en bewust lichte humor te associëren, doet de kunstenaar geen concessies, er is geen breekbaarheid of subtiliteit, alleen kracht. Het verlangen verschijnt dan met geweld tot begeerte. Ellen is krachtig omdat ze vastberaden is, ze laat zich niet in beslag nemen door iets duisters of ingewikkelds, ze zoekt geen gekweld evenwicht. De aantrekkingskracht van de kunstenares ligt vooral in haar virtuositeit: haar beheersing van techniek en haar kennis van vrouwelijkheid geven haar een ongeëvenaarde fascinatie in het gezicht van klassieke fotografen, van wie ze zich onderscheidt in haar persoonlijke reflectie op de manier van waarnemen dingen en het ervaren van het eigen standpunt. Zijn schilderijen versmelten met de kleuren van de wereld tot het punt dat de toeschouwer, een passieve getuige, wordt geprojecteerd in burleske en komische scènes.
Aan deze inventaris van schilderijen is een collectie vrouwen toegevoegd. Want dat is het, de beelden van Ellen zijn een ode aan de vrouwelijkheid. Vrouwen, modellen, vaak beroemdheden van het grote scherm, tops of professionele modellen, soms roepen ze grote kosmopolitische bourgeois op, met een knipoog naar Helmut Newton, soms stereotiepe personages uit stripboeken of films. Ellen kreeg haar start bij het Roncalli Circus voordat ze model werd en geleidelijk overging naar de andere kant van de lens. In Parijs ontdekte ze na tien jaar modellenwerk een passie voor fotografie. Bekend met de modewereld, werkte ze daarna voor de grootste modebladen. Ze maakte verschillende foto's van vrouwelijke beroemdheden en glamouriconen zoals Claudia Schiffer (de foto die haar carrière lanceerde), Vanessa Paradis en Dianna Agron. Zijn foto's worden gebruikt voor legendarische modecovers en zijn samenwerkingen met grote merken zijn legio. Hoewel ze vaak met dezelfde partners werkt, hebben de verhalen die ze schrijft allemaal een eigen identiteit.
EXCLUSIEF INTERVIEW
Kunt u uw fotografische aanpak in een paar woorden omschrijven?
Met respect voor de cinematografische stijl probeer ik mijn beelden een momentaan karakter te geven, ontleend aan het leven. Bovenal zoek ik spontaniteit, levendigheid en sensualiteit.
Wat is jouw relatie met het lichaam?
Er is niets zo esthetisch als een mooi lichaam, het belangrijkste onderwerp sinds de oorsprong van de kunst. Ik hou ervan om de bewegende persoon vast te leggen en vast te leggen terwijl ik een verhaal vertel. En bijna nooit zonder een paar hoge hakken. Om een houding van kracht te creëren. In alle series die je hebt gemaakt, merken we dat vrouwen je hoofdonderwerp blijven, terwijl de man afwezig is of naar een ondergeschikte rol wordt verbannen. Waarom ? Ik zou niet zeggen dat ik mannelijke modellen stom vind, als je bedenkt hoeveel geweldige mannelijke modellen ik in mijn carrière heb gefotografeerd. Maar voor mij is het interessanter om de schoonheid en persoonlijkheid van vrouwen naar voren te brengen, ook te spelen met make-up en mode. Mijn universum is een wereld van vrouwen met als accessoires… mannen! (Lacht)
Wat zouden modellen over jou zeggen?
Waarschijnlijk zijn mijn shoots erg leuk, ik vraag mijn modellen om te bewegen, om scenario's te spelen. Ze laten graag hun sexy en ondeugende kant zien. Voor de rest moet je het een van mijn modellen vragen! Wat is het verschil tussen naakt en erotiek in fotografie? Ik denk dat de twee termen gewoon niet dezelfde betekenis hebben. Een naakt kan erotisch zijn of niet, het gaat erom hoe het wordt neergeschoten, vastgelegd, getoond en gezien. Om iets "erotisch" te noemen, moet het zo zijn in de ogen van de toeschouwer. Het kan dan een gebaar zijn, een detail, iets bijna onzichtbaars. Hoe dan ook, ik probeer geen erotische beelden te maken, maar vrouwen vast te leggen in leuke en sterke situaties, alles onder controle te hebben...
- Vind het vervolg op Ellen von Unwerth inNormaal Tijdschrift #9 -