- Je schoonheidskanon?
De "canon van schoonheid" is een vraag die de directeur van L'Oréal perfect zou beantwoorden, hij zou een verkooppraatje op en neer splitsen om een crème te kunnen verkopen. Dit concept is ideaal voor iedereen die iets wil verkopen. Dit is niet mijn geval, ik heb nooit diep nagedacht over dit onderwerp, ik weet niet wat mijn schoonheidscriteria zijn. Als ik een meisje zie dat me ongelooflijk lijkt, ontmoet ik de volgende dag een andere totaal andere en word ik dom. Ik ben van mening dat vrouwelijke schoonheid zo veranderlijk is dat het voor mij onmogelijk is om deze criteria te definiëren. Door volkomen oprecht te zijn, ben ik meer een fototype dan een expressief type. Ik fotografeer al 20 jaar alleen vrouwelijk naakt, en wat zie je op mijn foto's? Ik zie welvingen, gezichten van mooie vrouwen maar zonder een bepaald prototype. Ik weet niet wat de esthetische criteria zijn en als iemand me probeert te overtuigen van deze criteria, laat ik hem onmiddellijk, voordat hij tijd heeft om te eindigen, een foto zien van een meisje dat haar toespraak zal breken. Het concept "schoonheidscriterium" is zeker uitgevonden door een publicist, niet erg briljant, waaraan sommige mensen aandacht hebben besteed. Van mijn kant interesseert het me niet, het is synoniem met oppervlakkigheid, infantilisme en het is schadelijk.

 

- Te considères-tu als een voyeur?
Ja, en ik denk niet dat er iets ergs aan is. Veel voyeurs willen graag weten hoe ze eruit moeten zien zoals sommige fotografen. Tegenwoordig is het verschil tussen een fotograaf en een persoon die dat niet is duidelijk. Veel mensen kunnen een camera kopen voor 1000 € en zichzelf "fotograaf" noemen, maar bedriegers zijn gemakkelijk te herkennen. Het verschil ligt in het feit, en ik sta erop dat je weet hoe je moet kijken. Gelukkig worden camera's steeds goedkoper,  Ik zou zelfs kunnen zeggen dat ze zo goedkoop zijn als een potlood en in die zin wordt een schilder voor mij geen schilder door te zwaaien met een potlood of penseel, noch dat een fotograaf fotograaf wordt door het bezit van een camera. De strijd is gestreden, we hebben allemaal een camera; laat ze me nu hun foto's laten zien en ik zal ze vertellen of ze me interesseren of niet.

 

- Vanwaar deze voorkeur voor zwart-wit?
Mijn naaktfoto's hebben een specifiek doel: tentoongesteld worden door kunstverzamelaars. Mijn ervaring heeft mij geleerd dat als deze foto's gemaakt zijn om te bewerken, kleur de overhand kan krijgen. Als deze foto's echter voor een individu zijn, worden zwart-wit ouder met meer waardigheid. Soms maak ik echter foto's van artistieke naakten in kleur, maar ik heb meer moeite.

​

​

​

- Zoek het vervolg van Pablo Almansa dansNormaal Tijdschrift n°3 -