Stefan Rappo is de fotograaf van emotie. Eenvoudige, schone, onverbloemde beelden, vrij van verfijnde enscenering, een terugkeer naar de natuurlijke staat en een focus op gevoel. Met een cinematografische inslag zijn zijn shots verstilde en poëtische korte films, odes aan de vrouw. Wat opvalt is de rust en sereniteit. De toeschouwer, hoewel op afstand gehouden, mengt zich in de intimiteit van het stuk dat wordt gespeeld, een drama achter gesloten deuren, waar de voelbare spanningen zich verdringen en vermengen tot een vertelling. Op 30-jarige leeftijd verliet Stefan Rappo Zwitserland en zijn beroep om naar een fotografieschool te gaan en werd hij de assistent van Camilla Akrans, Bruno Aveillan en vervolgens die van Peter Lindbergh, nu al meer dan 4 jaar. Tegelijkertijd werkt hij aan persoonlijke projecten, cinematografische producties, vrouwelijk naakt en wat meer commercieel werk, met name bepaalde lessen voor Aubade. Deze scheuten zijn open, gebaseerd op spontaniteit en vrijheid, alsof ze geen controle meer hebben, om de elementen de vrije loop te laten en leven te creëren in gearrangeerde constructies.